Multipl Skleroz Tedavisinde Yeni Bir Tedavi Adayı: Frexalimab

Multipl sklerozlu bireylerde yüksek çözünebilir CD40L seviyeleri, hastalık şiddetiyle ilişkilidir. Bu nedenle, CD40L inhibisyonu potansiyel bir tedavi stratejisi olarak değerlendirilmektedir. Yeni bir klinik deneme, ikinci nesil anti-CD40L monoklonal antikoru frexalimab’ın etkinliğini ve güvenliğini araştırmıştır.

Faz 2 çift kör çalışmada, relapsing MS’li 129 birey, frexalimab veya plasebo alacak şekilde randomize edilmiştir.
Birincil sonlanım noktası, 12. haftada MRI ile belirlenen yeni kontrast tutan T1-ağırlıklı lezyonların sayısıdır. Bu değerlendirme, frexalimab tedavisi gören grupta, plaseboya kıyasla anlamlı derecede daha düşük lezyon sayısı ile sonuçlanmıştır. Bu da frexalimab’ın, hastalık aktivitesini azaltmada etkili olduğunu göstermektedir.

İkincil sonlanım noktaları arasında, 12. haftada yeni veya büyüyen T2-ağırlıklı lezyonların sayısı ve toplam kontrast tutan T1-ağırlıklı lezyon sayısı yer almış ve bu ölçümler de frexalimab lehine sonuçlanmıştır.

Çalışma süresince tüm gruplardaki katılımcıların %5 veya daha fazlasında görülen en yaygın yan etkiler arasında COVID-19 enfeksiyonu ve baş ağrısı bulunmuştur. Ancak, bu yan etkiler genellikle hafif ve yönetilebilir düzeyde kalmıştır.

Yazarlar, frexalimab tedavisinin 12. haftada kontrast tutan T1-ağırlıklı lezyonların sayısını plaseboya kıyasla anlamlı derecede azalttığını bildirmişlerdir. Ayrıca, tedavinin NfL ve CXCL13 düzeylerini düşürdüğünü, ancak frexalimab’ın uzun vadeli etkinliği ve güvenliği hakkında daha net sonuçlar elde etmek için daha uzun süreli ve geniş kapsamlı çalışmalara ihtiyaç olduğunu belirtmişlerdir.

https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa2309439